Ολυμπιακοί παραλογισμοί

Από σημερινή ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού:

"Ο Αρχαιολογικός Χώρος και το Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας είναι πλέον προσβάσιμα από τους επισκέπτες και από ώρα 8.00πμ έως 17.00μμ"

Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει ποιος είναι ο λόγος που άνοιξε το μουσείο και ο χώρος στο κοινό ενώ οι φωτιές καίνε ακόμα στην περιοχή και μάλιστα, όπως αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση, σε "απόσταση 2 χλμ ανατολικά του περιφραγμένου Αρχαιολογικού Χώρου Ολυμπίας"; Γιατί εμένα μου φαίνεται εντελώς παράλογη, ανούσια και επικίνδυνη αυτή η απόφαση;

Να ανοίξουμε το μουσείο για να δείξουμε τι; Ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο; Ότι η ζωή συνεχίζεται; Ότι σκεφτόμαστε τον τουρισμό; Έχει εκλείψει πια και η παραμικρή σοβαρότητα; Δεν σκέφτεται κανένας ότι διακινδυνεύονται οι ζωές όποιων επισκεπτών εμπιστευθούν αυτή την ανακοίνωση και κατευθυνθούν προς την περιοχή; Αλήθεια, οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Πολιτισμού εγγυώνται την ασφάλειά τους; Εδώ από τη μια ζητάμε να μην κυκλοφορούνε οι πολίτες χωρίς σοβαρό λόγο σε δασικές περιοχές για να διευκολύνουμε το έργο της Πυροσβεστικής και των Αρχών και από την άλλη δηλώνουμε ότι το μουσείο δέχεται από 8 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα. Άπό τη μια επιτροπές ειδικών καλούνται στην Ολυμπία να εκτιμήσουν τις ζημιές και από την άλλη λέμε στους επισκέπτες να έρθουν σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Δηλαδή εν μέσω μια κατάστασης ανάγκης, θα στείλουν τους (υποθέτω) άυπνους και κατάκοπους φύλακες να προσέχουν το μουσείο και το χώρο και να εξυπηρετούν τους επισκέπτες στα εισιτήρια και στο πωλητήριο; Τι είναι αυτός ό άκαιρος και ανούσιος υπερβάλλων ζήλος; Κλείστε το ρημάδι να κάνουν οι άνθρωποι τη δουλειά τους ανενόχλητοι και χωρίς επιπλέον μπελά στο κεφάλι τους, να σβήσουν τελείως οι φωτιές, να γίνει πλήρης καταγραφή των ζημιών, να εξασφαλιστεί η περιοχή και η ασφάλεια του χώρου και να ξεκουραστούν οι υπάλληλοι και το ανοίγετε μετά το μουσείο και τον αρχαιολογικό χώρο στο κοινό.

Τι παραλογισμός είναι αυτός;;;;;;;;!!!!!!!!!!!!!!!!

Νυν υπέρ πάντων masturbation...

Πυρομανείς, Εμπρηστές, Οικοπεδοφάγοι, Εργολάβοι, Υπεργολάβοι, Νεκροθάφτες, Ιδιοκτήτες Φυτωρίων, Τούρκοι, Εβραίοι, Υπερβόρειοι, Κατάσκοποι, Υπερκατάσκοποι, 17 Νοέμβρη, 18 Δεκέμβρη, Πολιτικοί, Παραπολιτικοί, Εξωγήινοι, Αμερικανοί, Ρώσοι, Κινέζοι, Αφγανοί, Τρομοκράτες, Καλικάντζαροι, Στρουμφ και ο Μπάμπης ο γείτονας που θέλω να τον ξεφορτωθώ γιατί κάνει φασαρία τα μεσημέρια: νομίζω ότι δεν ξέχασα κανένα. Είναι όλοι όσοι βάζουν τις φωτιές στην Ελλάδα. Το ξέρουν και οι πέτρες.

Διότι, ως γνωστόν, οι Έλληνες είμαστε ευσυνείδητοι, τίμιοι, οικολόγοι, κάνουμε ανακύκλωση, κάνουμε οικονομία στο ρεύμα, δεν βρωμίζουμε τα δάση, καθαρίζουμε τα δάση από τα ξερόκλαδα την Άνοιξη, μαζεύουμε το ρετσίνι, ανοίγουμε αντιπυρικές ζώνες, δεν καίμε τα ξερόκλαδά μας στην αυλή, είμαστε εθελοντές δασοφύλακες, δεν βόσκουμε τα γίδια μας σε καμμένα δάση, δεν χτίζουμε όπου βρούμε, είμαστε νομοταγείς, δεν κλέβουμε, δεν λαδώνουμε, καταγγέλουμε την παρανομία, είμαστε για να μην τα πολυλογούμε η αφρόκρεμα των Ευρωπαίων πολιτών.

Νυν υπέρ πάντων masturbation...

Exhibition Diary

Πόσο καιρό έχω να πάω σε νέα έκθεση μουσείου; Μάλλον αρκετό, γιατί δεν θυμάμαι την τελευταία μου επίσκεψη.

Υπήρχε μια περίοδος (αρκετών ετών) που δεν μπορούσα να ευχαριστηθώ μια επίσκεψη σαν "απλός επισκέπτης". Έβγαζα το μπλοκάκι και κρατούσα σημειώσεις σαν παράφρων για κάθε τι καλό, κακό και άσχημο. Έβγαζα και τη φωτογραφική μηχανή και γινόμουν Γιαπωνέζος στην Ακρόπολη.

Μετά άρχισε μια περίοδος που μάλλον λόγω υπερβολικού πρότερου ζήλου δεν πατούσα σε μουσείο, σχεδόν μου έφερνε αναγούλα η ιδέα της επίσκεψης...φυσικά δεν ήταν η επίσκεψη που με αναστάτωνε, αλλά υποθέτω το μουσειολογικό στίψιμο του νου μου κατά τη διάρκειά της. Και όταν τελικά πήγαινα, γινόμουν Βέγγος, περνούσα τις αίθουσες πιο γρήγορα και από έφηβο πρώτης Λυκείου σε σχολική επίσκεψη και κατέληγα στο καφέ, όπου έπινα καφέδες περιμένοντας την παρέα.

Νομίζω ότι τώρα κάπως έχω ισορροπήσει τη δουλειά με τη διασκέδαση. Συνήθως όταν αποφασίζω να πάω σε μουσείο (εκτός ωρών εργασίας) δεν είναι επειδή θέλω να μουσειολογήσω, αλλά να περάσω όμορφα ένα απόγευμα. Το μπλοκάκι και τη μηχανή εξακολουθώ να τα παίρνω μαζί μου, αν και μερικές φορές τα ξεχνάω (λυτρωτική η παράλειψη όταν συμβαίνει), αλλά πια πολύ επιλεκτικά αφήνω το δαίμονα της μουσειολογίας να κάνει την παρουσία του. Το έχει πάρει απόφαση και αυτός και δεν με ενοχλεί χωρίς σοβαρό λόγο.

Αλλά τελευταία μου έχει φάει τα αυτιά να πάω να δω την "Kylie - The Exhibition", που έφυγε από την Αυστραλία και περιοδεύει στη Βρετανία. Την έχασα όταν ήταν στο Victoria & Albert Museum，τώρα είναι στη Manchester Art Gallery μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου και από τις 21 Σεπτ μέχρι 13 Ιανουαρίου 2008 στη Γλασκώβη, στο Kelvingrove Art Gallery and Museum. Μετά δεν ξέρω πού θα ταξιδέψει, αλλά καλύτερα να τη δω σ'αυτή τη χώρα και να μην τρέχω σε Αμερικές και Ασίες (όχι ότι θα πήγαινα).

Το άλλο μουσείο που ανοίγει σήμερα είναι το International Slavery Museum στο Λίβερπουλ, στην διακοσιοστή επέτειο από την κατάργηση του slave trade στη Βρετανία. Τα τελευταία δύο χρόνια και ειδικά φέτος είχαμε πολλές εκθέσεις για τη δουλεία στη Βρετανία. Το ίδιο το International Slavery Museum είναι ουσιαστικά επέκταση της έκθεσης Transatlantic Slavery, στο Merseyside Maritime Museum. H National Gallery επίσης έχει σχετική έκθεση, τη Scratch the Surface.

Το άλλο που θέλω να επισκεφτώ είναι η πανάκριβη Wellcome Collection στο Λονδίνο, "a unique mix of galleries, events, and meeting, reading and eating places where you can consider what it means to be human", που ανήκει στο Wellcome Trust, "an independent charity funding research to improve human and animal health".

Άντε να δω πότε θα γίνουν όλα αυτά...και πώς θα κρατήσω το δαίμονα under control...

Μη μου τους κύκλους τάραττε

O in antis ξεκίνησε το blog του με ένα πολύ ενδιαφέρον post, "Με τι ασχολείται τελικά η Κλασική Αρχαιολογία". Αυτό το post μου θύμησε δύο καρτούνς από το βιβλίο του Matthew Johnson, Archaeological Theory. An Introduction (Oxford: Blackwell Publishers, 1999), pp. 183, 184, που προσπαθούν να απεικονίσουν τις συζητήσεις γύρω από την Αρχαιολογία το 1988 και το 1998.

Πλάκωμα και σφαλιάρες της πρώτης εικόνας που μετατρέπονται σε πολιτισμένες συζητήσεις στη δεύτερη, οι φτωχοί επισκέπτες που κανείς δεν τους δίνει σημασία, και ο Κλασικός Αρχαιολόγος στον κόσμο του...

Μπουρδελοπολιτικές Παλινδρομήσεις

Δεν ξέρω γιατί έχω τόσο κολλήσει με το θέμα της Αγροφυλακής. Ίσως γιατί η όλη ιστορία παραπέμπει στα αυτοκαταστροφικά και σχιζοφρενικά χαρακτηριστικά της πατρίδας μας...Χτίζει ο μεν, γκρεμίζει ο δε...

Οι μπλε δημιούργησαν τους επιτυχόντες στην Αγροφυλακή. Μετά ήρθαν οι πράσινοι και δεν τους διόρισαν ποτέ. Ήρθαν πάλι οι μπλε και τους όρκισαν στο παρά δύο πριν τις εκλογές. Οι πράσινοι λένε ότι αν επανέρθουν θα τους διώξουν...Τέτοιες παλινδρομήσεις ούτε σε μπουρδέλο...

Διαβάζω ότι ο λόγος και καλά των εκλογών είναι οι μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και κουραφέξαλα. Καλά, είναι τόσο μπάζα οι πολιτικοί όλων των παρατάξεων που θεωρούν ότι τα χάφτει κανένας αυτά; Πέρα από τη μπουρδολογία (και την μπουρδελολογία), τι σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν εκλογές για να μην ανακοπούν οι μεταρρυθμίσεις; Δεν μπορώ να καταλάβω πώς και γιατί μεταρρυθμίσεις που έχουν δρομολογηθεί θα πρέπει να ανακόπτονται σε περίπτωση αλλαγής (ή και μη) κυβέρνησης. Αυτή είναι πολιτική για βόδια, όχι για ευρωπαϊκό κράτος του 21ου αιώνα. Αλλά τι λέω, είναι ακριβώς η νοοτροπία του ψευτόμαγκα, αυτού που θεωρεί ότι η εξουσία που του δανείζουμε είναι δική του. Αυτού που λέει "ξέρεις ποιος είμαι εγώ;", "εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους, θα σου φτιάξω το δρόμο/γέφυρα/κτίριο/...παιδιά", κ.ο.κ. Αμάν και πότε να ξεφύγουμε από την προσωποκεντρική πολιτική, με τους καλούς, τους κακούς και τους άσχημους...

Βάλαμε τη λέξη φιλοτιμία στο σύνταγμα και το πήραμε τόσο ζεστά που την έχουμε αναγάγει από τη μια σε πολιτική και από την άλλη σε δικαιολογία για παρανομία. Οι Αμερικανοί βρίζουν αυτόν που έβαλε το "pursuit of happiness" στο σύνταγμά τους και τους έβαλε να τρέχουν και να μην φτάνουν να αποκτήσουν τη ρημάδα την ευτυχία. Από μένα πέντε στον κύριο που έχωσε τη φιλοτιμία στο δικό μας...(σύνταγμα εννοώ).

Lake District

Όπως υποσχέθηκα, μερικές φωτογραφίες από τη Lake District (δείτε και εδώ). Η Lake District είναι, όπως λέει και η φράση, περιοχή λιμνών, στο Βορειοδυτικό άκρο της Αγγλίας, στην περιφέρεια της Cumbria. Για πολλούς Άγγλους, αυτή η περιοχή είναι η πιο όμορφη της Αγγλίας...και μάλλον δεν έχουν άδικο. Είναι η πρώτη φορά που ήρθαμε στη Lake District και ερωτευτήκαμε το τοπίο με τις λίμνες, τα δάση και τα βουνά/λόφους.


Κλικ για το χάρτη στο Google Maps


Αυτή μας η επίσκεψη ήταν αναγνωριστική και αρκετά τουριστική. Η επόμενη θα είναι εξερευνητική...Λοιπόν, πήγαμε στη λίμνη Windermere, τη μεγαλύτερη της Lake District. Φτάσαμε με το τρένο στο Windermere Train Station (Σάββατο πρωί, γεμάτο με οικογένειες προς το εξοχικό τους, ζευγάρια για διήμερο και μοναχικούς περιπατητές). Από το σταθμό, 25 λεπτά περπάτημα μέχρι το Bowness-on-Windermere, που είναι δίπλα στη λίμνη.


Στο δρόμο από το Windermere στο Bowness-on-Windermere




βλέπε παραπάνω λεζάντα

Εκεί είχαμε νοικιάσει ένα δωμάτιο σε Guesthouse (όχι δεν είναι αυτό στη φωτογραφία), 5 λεπτά από την προβλήτα του Bowness. Νομίζω ότι το Bowness είναι καλύτερο μέρος από το Windermere για να μείνει κανείς. Το Windermere έχει τα μαγαζιά και τα πολυτελή ξενοδοχεία, το Bowness έχει τη λίμνη στα πόδια του. Από το Bowness μπορεί κανείς να πάρει καραβάκι ή να νοικιάσει βάρκες για το γύρο της λίμνης.



Bowness-on-Windermere. Τις βάρκες τις νοικιάζεις για μισή ή μια μέρα (είναι με κουπί...Για τους τεμπέληδες έχει μικρά μηχανοκίνητα)

Στη λίμνη Windermere παρκάρουν και κυκλοφορούν πολλά ιστιοφόρα και σκάφη.

Γλάροι και άλλα πετεινά του ουρανού (ο κύριος αριστερά μου θυμίζει τη διαφήμιση με τον πελεκάνο..."Για καθαρές θάλασσες, όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά").

Βγάλαμε εισιτήριο με το οποίο μπορείς να κάνεις όσες διαδρομές θέλεις (έχει 4 ή 5) και διαρκεί 24 ώρες (14 λίρες για όσους ενδιαφέρονται). Με το καραβάκι πήγαμε αρχικά στο Ambleside, στο βόρειο τμήμα της λίμνης. Φτάσαμε στο λιμανάκι του Waterhead και από κει με ένα μικρό λεωφορείο στο Ambleside, το χωριό της περιοχής.

Το λεωφορειάκι από την προβλήτα του Waterhead στο Ambleside.

Από το Ambleside, βγάλαμε το Walker Lake District Lap Map και κάναμε μια από τις διαδρομές στο δάσος του Ambleside προς ένα μικρό καταρράκτη που προτείνει. Το τοπίο υπέροχο. Την επόμενη φορά, πρέπει να θυμηθώ να πάρω αδιάβροχο, γιατί η βροχή μας μούσκεψε για τα καλά (που πας ρε Καραμήτρο)...όπως λένε και οι ντόπιοι, εδώ δεν βρέχει, ρίχνει καρέκλες...

Ambleside, στο δρόμο για να βρούμε το μικρό καταρράκτη

Το δάσος στο Ambleside

Ένα καταπληκτικό σπίτι μέσα στο πράσινο και δίπλα κυριολεκτικά στον καταρράκτη.

Ambleside, κάτι από Lord of the Rings.

Ο καταρράκτης στο Ambleside

Επιστροφή στο χωριό, με τα πόδια στο λιμάνι του Waterhead και από κει το καραβάκι για Bowness. Την επόμενη μέρα πλεύσαμε προς το νότιο μέρος της λίμνης, το Lakeside. Νομίζω ότι η νότια λίμνη είναι πιο όμορφη από τη βόρεια. Ίσως να μου φάνηκε, γιατί η διαδρομή είναι πιο μεγάλη. Φτάσαμε στο Lakeside, όπου επισκεφτήκαμε το acquarium με ψάρια και έντομα που ζούνε στη λίμνη. Το οποίο ήταν και το μόνο που προλάβαμε να κάνουμε, καθώς έπρεπε να επιστρέψουμε νωρίς την Κυριακή.

Από το ενυδρείο στο Lakeside

Την επόμενη φορά μάλλον θα νοικιάσουμε και mountain bike και θα κάνουμε διαδρομές που προτείνουν για ποδήλατα. Αυτό που είχαμε προγραμματίσει και δεν προλάβαμε να κάνουμε είναι να πάμε προς τους λόφους και συγκεκριμένα στο Hill Top, το σπίτι της Beatrix Potter (είδατε την ταινία;) και φυσικά του Peter Rabbit, χαρακτήρα στα βιβλία της. Next time...

***

Δεν θέλω κακίες για την ποιότητα των φωτογραφιών, τις πήρα με το κινητό.

Αν δεν εμφανίζονται οι φωτογραφίες, κάντε κλικ στο http://www.museologist.blogspot.com/ (δηλαδή προσθέτοντας τα www).

Μουσείο ή "Μουσείο";

Ήταν να ανεβάσω ένα ποστ για τη Lake District με πολλές φωτογραφίες, αλλά ξέχασα να τις περάσω στο pendrive, οπότε θα περιμένει κανά δυο μέρες...Χμμ, σαν να πλατυάζω μου φαίνεται...

.

Στο γυρισμό από Ελλάδα και καθώς έφτασα στο Ε.Βενιζέλος αρκετά νωρίτερα, πέρασα και από το μουσείο του αεροδρομίου. Για τα μουσεία σε non places έχω ξαναγράψει. Θεωρώ ότι είναι από τις πιο σημαντικές εξελίξεις στη μουσειολογία, που ακόμα δεν έχει γίνει ιδιαίτερα αισθητή. Η παρουσία ενός μουσειακού χώρου σε ένα μη μουσειακό τόπο, όπως αεροδρόμια και υπόγειοι σιδηρόδρομοι, έρχεται σε αντίθεση με τον παραδοσιακό εγωκεντρικό χαρακτήρα των μουσείων που με τους λωτούς των συλλογών τους σε κλειστοφοβικές αίθουσες προσπαθούν να αιχμαλωτίσουν την προσοχή των επισκεπτών. Έτσι, όταν μουσειακά αντικείμενα φεύγουν από τη πατρική μονοκατοικία στο χωριό (το παραδοσιακό μουσείο) και νοικιάζουν φοιτητικό διαμέρισμα σε μεγάλη πόλη, τίθεται από μερικούς υπερπροστατευτικούς γονείς το ερώτημα της ποιότητας ζωής τους...: τι θα τρώνε, πού θα κοιμούνται, με ποιους θα συναναστρέφονται, θα είναι ασφαλή κλπ...και ακόμα περισσότερο αν το διαμέρισμα είναι όντως σπίτι...

.

Με άλλα λόγια, τίθεται το ερώτημα αν το μουσείο στο αεροδρόμιο είναι όντως μουσείο ή..."μουσείο" (σε εισαγωγικά), όπως λέει και η ταμπέλα στην πρώτη φωτογραφία...

Αγροφύλακας εν υπηρεσία - Update

Αγροφύλακας, φορώντας τη δανεισμένη από το στρατό μπλε στολή και επιβαίνων στο υπηρεσιακό όχημα (mountain bike) εκτελεί υπηρεσία: μεταφορά αιγοπροβάτου από τη στάνη στη βοσκή. Ως γνωστόν, κάθε στάνη δικαιούται πλέον έναν αγροφύλακα. Παρακαλούνται οι ιδιοκτήτες αιγοπροβάτων να καταθέσουν σχετική αίτηση στα γραφεία της Αγροφυλακής για να εξασφαλίσουν τις σχετικές υπηρεσίες που περιλαμβάνουν:
- ασφαλή μεταφορά αιγών και εριφίων από τη στάνη στο βοσκότοπο και πίσω μέσω ποδηλάτου ανώμαλου δρόμου. Ο ιδιοκτήτης του ζωντανού επιβαρύνεται με την αγορά κράνους για το ζωντανό
- κούρεμα περμανάντ προβάτων το καλοκαίρι
- μουσικό πρόγραμμα βοσκής (μόνο πνευστά, και δη φλογέρες) και
- άρμεγμα και πήξη τυριού

Για επιπλέον υπηρεσίες, οι ενδιαφέρομενοι θα πρέπει να γραφτούνε συνδρομητές στο νέο πρόγραμμα της Agraphone. Πληροφορίες στις τοπικές στέρνες.

***
Update: Έχω αυτή την παραξενιά: πιστεύω ότι προβλήματα δημιουργούνται όταν δεν είμαστε ακριβείς και συνεπείς στην ορολογία που χρησιμοποιούμε. Σημαίνει ότι δεν είμαστε ξεκάθαροι για την έννοια, τη σημασία, τους ρόλους κλπ του όρου. Διαβάζοντας για την Αγροφυλακή (όσο διαβάζω, τόσο διαπιστώνω την προχειρότητα του θέματος), έχω συναντήσει τουλάχιστον τρεις όρους:
- Ελληνική Αγροφυλακή (στο σήμα της και στο νομοσχέδιο)
- Αστυνομία Περιβάλλοντος (στο website)
- Αστυνομία της Οικολογίας (Βύρων Πολύδωρας)

Τι από όλα αυτά ισχύει;

Επίσης, διάβασα το εξής στο in.gr
"Στην πρώτη φάση οι αγροφύλακες θα εργαστούν με στοιχειώδη εκπαίδευση, υπογράμμισε ο κ. Πολύδωρας, για να συμπληρώσει ότι η κανονική εκπαίδευση των τριών εβδομάδων θα γίνει μετά το τέλος της αντιπυρικής περιόδου".

Όμως, στο νομοσχέδιο διαβάζω ότι θα συσταθεί "Αγρονομική Ακαδημία" (άρθρο 33):
"1. Συνιστάται Αγρονομική Ακαδημία, στην οποία εκπαιδεύεται, μετεκπαιδεύεται και επιμορφώνεται το αγρονομικό προσωπικό της Ελληνικής Αγροφυλακής".

...Εεεεε, sorry, θα ιδρυθεί "Αγρονομική Ακαδημία" για τρεις εβδομάδες εκπαίδευσης...;;;!!!

Ο Λάκων, ο λάκκος και ο αγροφύλακας

Με χαρά αναγεννημένου δάσους διάβασα τα νέα σχετικά με την ανασύσταση της ενδόξου Αγροφυλακής. Η Αγροφυλακή είναι απόδειξη της αποκέντρωσης και της επιστροφής στη φύση. Αυτές οι εκθέσεις που γράφαμε παιδιά τελικά είχαν αποτέλεσμα και κατά κύματα πλέον φεύγουν οι πολίτες από τις πόλεις για να μείνουν σε αγρούς και στάνες της υπαίθρου. Οπότε, σοφώς αποφασίστηκε η δημιουργία της Αγροφυλακής. Ποιος θα ελέγχει όλα τα river parties; Σε μερικά χρόνια μάλιστα όλοι οι Αστυνομικοί θα μεταταχθούν στην Αγροφυλακή, διότι οι πόλεις θα είναι σαν στην ταινία "28 days later", έρημες και εγκαταλελειμμένες.

Επίσης, διάβασα ότι πρώτη δουλειά των Αγροφυλάκων θα είναι να τηλεφωνούν στην Πυροσβεστική αφού βάλουνε φωτιά στα δάση..., συγνώμη, όταν δούνε φωτιά στα δάση. Και ερωτώ: από πού θα τηλεφωνούν; Θα βάλει ο Ο.Τ.Ε. καρτοτηλέφωνα στα ρυάκια και στις ραχούλες; Θα τους δοθούνε κινητά τηλέφωνα; Τι τεχνολογίας; Θα είναι 3G; Θα έχουν κάμερα; Ή θα κληθούν πάλι οι εργαζόμενοι να χρησιμοποιούν τα προσωπικά τους κινητά και να χρεώνονται καθώς θα τους έχουν στην αναμονή από την Πυροσβεστική ακούγοντας χιτς σαν το "ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ"; Αυτά είναι φλέγοντα ζητήματα, στα οποία ακόμα δεν έχουν δοθεί επαρκείς διευκρινίσεις.

Πέρα από τα τηλεφωνήματα πυρκαγιών, οι αγροφύλακες θα έχουν και το πατροπαράδοτο καθήκον εκσκαφής λάκκων...συγνώμη, ανακαλύψης λάκκων, όπως λέει και ο σχετικός γλωσσοδέτης:

"Λάκων τι ώρυξε λάκκον, ίνα πέση άλλος Λάκων.
Κάποιος των Αγροφυλάκων ανεκάλυψε τον λάκκον
και δεν έπεσε εις τον λάκκον,
ως ο Λάκων ήθελεν ιδείν στον λάκκον,
αλλ' ως γνήσιος και εκείνος Λάκων
ήνοιξε και εκείνος λάκκον, ίνα πέση άλλος Λάκων
και να εκφρασθή ως Λάκων:
κάθε Λάκων και έναν λάκκον"

***
Αλήθεια, τι όπλο θα έχουν οι Αγροφύλακες; Μαστίγιο ή λάσο; Το κόβω το επόμενο Ιντιάνα Τζόουνς θα γυριστεί στην Ελλάδα...