Ελληνικό μουσείο κατάντησε το blog! Σκονισμένο, με παλιά (αντι)κείμενα, χωρίς επισκέπτες και χωρίς museologist. Τελικά τα blogs είναι σαν τα μουσεία. Όταν δεν τους δίνεις σημασία, χάνουν και τη σημασία τους. Όταν δεν τους αφιερώνεις χρόνο, μένουν στο παρελθόν και τότε το παρελθόν μετατρέπεται σε α-ιστορικό και ανιστόρητο παρόν. Όταν δεν τα ανανεώνεις τακτικά, η ανανέωση από δυναμική και καθημερινή διαδικασία παρουσιάζεται ως βουνό και δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις. Όταν δεν πιέζεις τον ευατό σου να κατεβάσει νέες ιδέες, βολεύεσαι με τις παλιές. Και όταν βολεύεσαι με τις παλιές ιδέες, διστάζεις να αποδεχτείς τις νέες. Χειρότερα, μπορεί να μην τις αναγνωρίσεις καν όταν τις δεις. Όταν χάνεις την επαφή με το "αντικείμενο" (εντός και εκτός εισαγωγικών), χάνεις τον προσανατολισμό σου. Και όταν παραμελείς τους επισκέπτες σου θεωρώντας ότι θα έρθουν έτσι και αλλιώς, σταδιακά αραιώνουν και αυτοί και καταλήγεις να περιδιαβαίνεις μόνος το χώρο ακούγοντας μόνο τον ήχο των βημάτων σου...συγνώμη, εννοούσα των 'κλικ' σου...