Ήταν να ανεβάσω ένα ποστ για τη Lake District με πολλές φωτογραφίες, αλλά ξέχασα να τις περάσω στο pendrive, οπότε θα περιμένει κανά δυο μέρες...Χμμ, σαν να πλατυάζω μου φαίνεται...
.
Στο γυρισμό από Ελλάδα και καθώς έφτασα στο Ε.Βενιζέλος αρκετά νωρίτερα, πέρασα και από το
μουσείο του αεροδρομίου. Για τα μουσεία σε non places έχω
ξαναγράψει. Θεωρώ ότι είναι από τις πιο σημαντικές εξελίξεις στη μουσειολογία, που ακόμα δεν έχει γίνει ιδιαίτερα αισθητή. Η παρουσία ενός μουσειακού χώρου σε ένα μη μουσειακό τόπο, όπως αεροδρόμια και υπόγειοι σιδηρόδρομοι, έρχεται σε αντίθεση με τον παραδοσιακό εγωκεντρικό χαρακτήρα των μουσείων που με τους λωτούς των συλλογών τους σε κλειστοφοβικές αίθουσες προσπαθούν να αιχμαλωτίσουν την προσοχή των επισκεπτών. Έτσι, όταν μουσειακά αντικείμενα φεύγουν από τη πατρική μονοκατοικία στο χωριό (το παραδοσιακό μουσείο) και νοικιάζουν φοιτητικό διαμέρισμα σε μεγάλη πόλη, τίθεται από μερικούς υπερπροστατευτικούς γονείς το ερώτημα της ποιότητας ζωής τους...: τι θα τρώνε, πού θα κοιμούνται, με ποιους θα συναναστρέφονται, θα είναι ασφαλή κλπ...και ακόμα περισσότερο αν το διαμέρισμα είναι όντως σπίτι...
.
Με άλλα λόγια, τίθεται το ερώτημα αν το μουσείο στο αεροδρόμιο είναι όντως μουσείο ή..."μουσείο" (σε εισαγωγικά), όπως λέει και η ταμπέλα στην πρώτη φωτογραφία...