museologist: Ιουλίου 2009

Παρασκευή, Ιουλίου 17, 2009

'Απαγορεύεται η φωτογράφηση'



(Από τις Συχνές Ερωτήσεις του Μουσείου Ακρόπολης)

Γιατί;

Μήπως λόγω αυτού;

Μου θύμησε την 'πόζα του Ποσειδώνα'...

Πέμπτη, Ιουλίου 16, 2009

Μουσεία και copyright

Είδα στο Nylon και στο ΧBlog ποστς για το αίτημα του δευτέρου προς το Μουσείο Ακρόπολης για πρόσβαση σε φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης και την απάντηση του μουσείου που συνοψίζεται στη φράση "Σας ενημερώνουμε πως μόνο τα μέσα ενημέρωσης μπορούν να έχουν πρόσβαση σε μια επιλογή από φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης, για την προβολή του Μουσείου". Όντως η απάντηση του Μουσείου στο αίτημα για φωτογραφικό υλικό είναι παράξενη...μου φαίνεται περισσότερο ως τη συνήθη αμυντική στάση μουσείων σε αιτήματα που αφορούν στη διάθεση περιεχομένου τους και και λιγότερο ως επεξεργασμένη πολιτική.

Πάντως, το θέμα της διάθεσης φωτογραφιών υψηλής ανάλυσης μουσειακών αντικειμένων είναι υπό συζήτηση και στην Αγγλία. Πριν λίγες μέρες μάλιστα η National Portrait Gallery (NPG) του Λονδίνου έστειλε μέσω των δικηγόρων της ένα "lawyer's letter" σε έναν διαχειριστή της Wikimedia που είχε καταφέρει να κατεβάσει 3,000 φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης από την NPG και ανεβάσει στη Wikimedia, χωρίς την άδεια του μουσείου. Όποιος ενδιαφέρεται για το θέμα μπορεί να δει την ιστορία και το "lawyer's letter" και τη συζήτηση για το θέμα που γίνεται τις τελευταίες μέρες στη Museums Computer Group mailing list.

Με λίγα λόγια, από τη μια έχουμε το θέμα της δημόσιας πρόσβασης των δημοσίων δεδομένων και την κίνηση ήδη αρκετών μουσείων να διαθέσουνε φωτογραφίες τους κάτω από Creative Commons, ή όπως κάνει το Flickr: The Commons χωρίς ουσιαστικά περιορισμούς copyright ('no known Copyright'). Από την άλλη, υπάρχει το γεγονός ότι μερικά/αρκετά μουσεία αυτοχρηματοδοτούνται μέσω licencing fees που χρεώνουν για φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης και η δωρεάν διάθεση τέτοιων φωτογραφιών θα τους αφαιρούσε μια πηγή εσόδων (το θέμα περιπλέκεται ακόμα περισσότερο με αντικείμενα/έργα τέχνης που το μουσείο δεν έχει το copyright). Bottomline, στην Αγγλία δεν έχει βρεθεί ακόμα ένα βιώσιμο και γενικά αποδεκτό μοντέλο για τα μουσεία (και ίσως να χρειάζεται παραπάνω από ένα).

Όπως και να έχει, αυτή είναι μια συζήτηση που πρέπει να γίνει και στα ελληνικά δημόσια μουσεία, όχι μόνο για το φωτογραφικό τους υλικό, αλλά κυρίως για την πρόσβαση στις συλλογές και την πληροφορία τους.

Υποδηματικό δίλημμα

Σπάνια ασχολούμαι με παπούτσια. Αυτό είναι χόμπυ (ή κατ' άλλους...εμμονή) της συντρόφου.

Αλλά τον τελευταίο καιρό με βρίσκω να ψάχνω για παπούτσια online. Περισσότερο displacement activity, παρά επιθυμία/ανάγκη για ένα νέο ζευγάρι. Στη διαδικτυακή έρευνα αγοράς μου βρήκα αυτά τα δύο (ακριβά) ζευγάρια στο Dune, τα οποία και θα ψάξω και στο offline κατάστημα. Ποιο θα διαλέγατε από τα δύο;

Αυτό (Kondo) ή αυτό (Swift);

Τα άλλα δύο που μου άρεσαν και είναι πιο πιθανό τελικά να πάρω είναι τα: Powell και Malcolm

Τι διλήμματα έχει ο άνθρωπος θα μου πείτε...

Παρασκευή, Ιουλίου 10, 2009

Γιατί ο κόσμος δεν πάει στα μουσεία...

...ρωτάει Το Βήμα, αναφερόμενο στη συνεδρίαση του Συμβουλίου του ΥΠΠΟ που συνεδρίασε πρόσφατα με θέμα "τη συζήτηση του πορίσματος της επιστημονικής έρευνας σχετικά με την επισκεψιμότητα των μουσείων".

Κανείς μπορεί να μιλά για ώρες γιατί ο κόσμος πηγαίνει ή δεν πηγαίνει στα μουσεία (η ξενόγλωσση βιβλιογραφία είναι πλούσια), αλλά νομίζω η φράση του Δημήτρη Κωνστάντιου συνοψίζει τη βάση της όποιας συζήτησης περί μουσείων και επισκεψιμότητάς τους στην Ελλάδα (και όχι μόνο):

"πρέπει λοιπόν να μάθουμε πρώτα τι είναι μουσείο"

Η απάντηση στην ερώτηση αυτή δίνει και τις κατευθύνσεις που η μουσειακή πολιτική μπορεί να ακολουθήσει.

Τρίτη, Ιουλίου 07, 2009

Απωλέσθη έμπνευσις



Απωλέσθη έμπνευσις. Ο ευρών παρακαλείται όπως επικοινωνήση με το πλησιέστερον μουσείον.