Τελικά η μουσειολογία έχει πολύ πέραση. 20 σχόλια στο προηγούμενο ποστ. Σπάσαμε ρεκόρ!
Η σιωπή μου τις περασμένες μέρες οφείλεται στο ότι ήμουν δεξιά και αριστερά για ανάγκες της δουλειάς...
Παίρνω αφορμή από το τελευταίο σχόλιο του gkatsam για να σας τσιγκλίσω για μια ακόμα ιστολογική συζήτηση περί μουσειολογίας:
Θα ήταν δύσκολο να οργανώνεται σε περιοδική βάση μία τέτοια θεματική έκθεση στο ΕΘνικό Αρχαιολογικό μουσείο; Για παράδειγμα: το παιχνίδι στην αρχαιότητα, το δράμα στην ελληνική κεραμική, Ταναγραίες, η σεξουαλική ζωή των αρχαίων Ελλήνων μέσα από την ελληνική τέχνη κοκ; Δεν θα ανανέωνε το ενδιαφέρον μας ως κοινού ένα επικοινωνιακό και ουσιαστικό τέτοιο concept;
O
Kenneth Hudson (μεταξύ άλλων) έχει γράψει κάτι σχετικό
εδώ. Προτείνει βασικά αυτό που ο gkatsam αναφέρει και μάλιστα πιστός στον ανατρεπτικό του χαρακτήρα το πάει ακόμα παραπέρα:
'What I am therefore advocating is that the use of 'permanent exhibition' should be abandoned, together with the philosophy behind it, and that all exhibitions should be regarded as temporary, though some, of course, can be allowed to remain longer than others. I think the traditional distinction between 'permanent' and 'temporary' is obsolete and gets in the way of progress'
Εσείς τι λέτε; Μόνιμες ή περιοδικές εκθέσεις (ή και από τα δύο και ποιος ο χαρακτήρας τους); Θα γράψω και εγώ τη δική μου γνώμη στα σχόλια.