(Διαβάζεται καλύτερα όπως γράφτηκε. Ακούγοντας τη μουσική του τρέιλερ)
Ανυπομονώ να έρθει η Παρασκευή. Θα βγω από το σπίτι, θα έχει μόλις αρχίσει να βραδιάζει. Θα έχει βρέξει, αλλά τα σύννεφα θα έχουν ήδη ταξιδέψει αλλού. Ο αέρας θα είναι δροσερός, θα έχει ξεδιψάσει από το νερό της βροχής. Παιχνιδιάρικα θα φυσήξει μπροστά μου και θα υγράνει το πρόσωπό μου. Κοιτώντας τον ουρανό θα κουμπώσω το μπουφάν μου. Η Α. θα έρθει διπλα μου, θα πιάσει την αριστερή μου παλάμη και θα της χαμογελάσω ελαφρά. Θα περπατήσουμε μάλλον γοργά. Τα βήματά μας θα αφήνουν στιγμιαία χνώτα στο βρεγμένο πλακόστρωτο. Θα περάσουμε κάτω από τη γέφυρα, ένα τρένο θα γκρινιάξει μακρόσυρτα από πάνω. Τα αυτοκίνητα θα έχουν ιδρωμένα τζάμια και θα καπνίζουν ατμό. Οι άνθρωποι θα περπατούνε ζευγάρια. Θα μιλήσουμε για ανθρώπους και πράγματα που μόνο αναφέρουμε όταν περπατούμε. Θα ξεχαστούμε. Σε 15 λεπτά θα έχουμε φτάσει. Τα φώτα των κτιρίων θα μας ενοχλήσουν. Θα μπούμε στην αίθουσα, θα έχει ησυχία. Θα καθήσουμε περίπου στη μέση, στην άκρη της σειράς. Τα φώτα θα αρχίσουν να χαμηλώνουν και μαζί τους θα χαμηλώσουμε και μεις. Το σκοτάδι θα απλωθεί γύρω μας, τα μάτια θα καρφωθούν στο απέναντι φως που έρχεται από έναν άλλο κόσμο. Τον κόσμο που θα ονειρευτούμε και θα ζήσουμε για δύο ώρες. Καθώς η μουσική θα απλώνει το χέρι της για να μας οδηγήσει, το αριστερό μου χέρι θα αγκαλιάσει την Α. Οι πρώτες εικόνες θα αρχίσουν να σχηματίζονται μπροστά μας, το πρόσωπό της θα γύρει και θα σταματήσει στο στήθος μου. Ασυναίσθητα θα ακουμπήσω στα μαλλιά της, τα δύο ζευγάρια μάτια γίνονται ένα και το ταξίδι ξεκινάει...Atonement, Keira Neightly, James McAvoy, υπέροχη ιστορία, καταπληκτική μουσική, ελπίζω αξέχαστο ταξίδι.
***
Από ό,τι διαβάζω, η μουσική στο δεύτερο μισό του τρέιλερ λέγεται "The Vesion" των X-Ray Dog. Είναι από το άλμπουμ τους "Canis Rex I". Η μουσική στην αρχή με το πιάνο και τη γραφομηχανή είναι του Dario Marianelli.