museologist: Το σκαμπό και η αλλαξιέρα

Κυριακή, Ιουνίου 25, 2006

Το σκαμπό και η αλλαξιέρα





Μια συνήθης παρανόηση των μουσείων είναι ότι όλοι οι επισκέπτες έχουν αντοχές μαραθωνοδρόμων και τα μωρά από σεβασμό προς τα εκθέματα δεν "τα κάνουν" πάνω τους κατά τη διάρκεια της επίσκεψης.

Αυτό, πέρα από ότι δείχνει πλήρη αδιαφορία και άγνοια για τις ανάγκες των επισκεπτών, μπορεί να οδηγήσει σε κλονισμό της κοινωνικής συνοχής της οικογένειας και ενίοτε σε τραγικά αποτελέσματα. Ιδού:

Μπαμπάς, μαμά, γιος 6 ετών, κόρη 6 μηνών, παππούς, γιαγιά, σε μουσείο χιλιομετρικών αποστάσεων:

Αίθουσα 1η: Η οικογένεια απολαμβάνει την πρώτη επαφή με τα εκθέματα
Αίθουσα 2η: βλέπε παραπάνω
Αίθουσα 3η: Το εξάχρονο διαβολάκι αρχίζει και κουνά τα χέρια του νευρικά. Το μωρό μυξοκλαίει. Παππούς, γιαγιά έριξαν ταχύτητα στο περπάτημα και έχουν μείνει πίσω
Αίθουσα 4η: Γιος: "μαμά, πότε θα φάμε;", κόρη "μουααααααααα", παππούς στη γιαγιά "σαν να ίδρωσα"
Αίθουσα 5η: Γιος: "μπαμπά, θέλω παγωτό", κόρη "μουααααααα - παύση - πρις, πριτς, πριιιιιιτς, μουααααα", γιαγιά: "κάτσε λίγο να ακουμπήσουμε εδώ στον τοίχο να ξαποστάσουμε, πάτε σεις θα σας βρούμε παρακάτω"
Αίθουσα 6η: Μαμά στον μπαμπά "Θοδωρή το μωρό τα έκανε". Μπαμπάς στη μαμά "ώστε αυτό μυρίζει τόση ώρα και νόμιζα ότι βρωμούσε η μούμια"
Αίθουσα 7η:
- "Τι να το κάνω τώρα, πού να το αλλάξω;"
- "Ε, Κούλα μου πού να ξέρω, υπομονή",
- "μουααααααααααααααααααααααααα",
- "θέλω παγωτόοοοοοοοοοο".
Αίθουσα 8η:
- "Σου είπα να μην το ταίσεις πριν έρθουμε, δεν μ'ακούς",
- "Δηλαδή εγώ φταίω πάλι; Μωρό είναι, τι να το κάνω, του ήρθε και τα έκανε",
- "μουαααα, μουαααα, μουαααα",
- "ή μου παίρνετε παγωτό ή θα το σπάσω το τζάμι με τις μυτερές πέτρες"
Αίθουσα 9η: Παππούς "γυναίκα, δεν με βαστούν τα πόδια άλλο και με έπιασε πάλι η μέση μου"
Αίθουσα 10η:
- "Το παιδί κουράστηκε, πρέπει να φάει, και το μωρό θέλει άλλαγμα",
- "και τι θες να κάνω εγώ, άντε στην τουαλέτα να το αλλάξεις και συ μικρέ, υπομονή, θα πάμε μετά να φάμε στο σπίτι"
Αίθουσα 11η:
- "Δεν το άλλαξα",
- "Γιατί;",
- "Πού να τ'αλλάξω στο νιπτήρα;",
- "Ε, βρε Κούλα όλο γκρίνια είσαι, σαν τη μάνα σου"
- "Άσε ήσυχη τη μάνα μου και συ δεν βοηθάς καθόλου, άντε γιατί μαζεμένα στα έχω"
Αίθουσα 12η:
- Παππούς "γριά, ζαλίζομαι, θολώνω",
- Γιαγιά "αχ Παναγιά μου, έναν γιατρό"
- "Μουαααααααααααααααααααααααααααααααα"
- "ΠΕΙΝΑΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ"
- "Σκάσε σκασμένο, μην σου ρίξω κανένα φούσκο"
- "Μα πως μιλάς έτσι του παιδιού"
- "Μάζεψτα να φύγουμε, πάλι με φούρκισες"
- "Α, για να σου πω, αυτά που ήξερες να τα ξεχάσεις, δεν είμαι εγώ καμιά από τις γκόμενες που γυρίζεις"
- "Εγώ;...εγώ δεν γυρίζω με καμιά γκόμενα..., εσύ όλο χαριεντίζεσαι στη δουλειά"
- "ΜΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!"
- "ΜΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!"
- "Ε, ως εδώ και μη παρέκει. Διαζύγιο, εδώ και τώρα...Μα, πού πάνε αυτοί οι νοσοκόμοι;"
- "...Μα, που είναι οι γονείς;..."

***
Μα, τόσο δύσκολο είναι πια; Λίγη φροντίδα για τους ηλικιωμένους και τις οικογένειες...

3 Comments:

At Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 2:52:00 π.μ., Blogger NinaC said...

Να σου πω τώρα... και μη με πεις κακιά και σνομπ, έτσι? Εγώ αν συναντούσα τη συγκεκριμένη οικογένεια σε μουσείο, να βλέπει τα εκθέματα μαζί με εμένα, θα την έκανα με ελάφρά....

:pppppp

 
At Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 2:53:00 π.μ., Blogger NinaC said...

Κατά τα λοιπά συμφωνούμε!

 
At Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 11:29:00 π.μ., Blogger museologist said...

χαχαχαχαχαχα, οκ, δεκτόν. Και εγώ μάλλον το ίδιο. Αν όμως το μουσείο είχε τα ανάλογα facilities, μπορεί να γλύτωνες και τον καυγά και το δράμα και να γινόσουν και κολλητή με την Κούλα, που θα είχε σπίτι στην Επίδαυρο. Λέμε τώρα...

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home