Διάβασα σήμερα το άρθρο
'Οι Μεγάλοι Έλληνες: μια αποτίμηση', του Κ. Ι. Δεσποτόπουλου (ακαδημαϊκού)...και έχω μείνει με ανοιχτό το στόμα με τα επιχειρήματα και το συλλογισμό του κειμένου.
"όσοι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση αυτή χιλιάδες σημερινοί Ελληνες, μεταξύ αυτών και εγώ τελικά, δεν είναι οι, αναμφίβολα, πιο αρμόδιοι για να προβούν σε ορθή επιλογή. Για την ορθή επιλογή χρειάζεται ο καθένας από τους χιλιάδες αυτούς εκλογείς να έχει τουλάχιστον ικανές γνώσεις της τρισχιλιόχρονης Ιστορίας της Ελλάδος, αλλά και να έχει επίγνωση των συστατικών της ανθρώπινης μεγαλοσύνης ιδιοτήτων, ώστε να διαθέτει κριτήρια για εκλογή όχι αυθαίρετη, άρα και ικανότητα για συγκριτική αξιολόγηση των «μεγάλων Ελλήνων» όχι σφαλερή"
- Πώς γίνεται να υπάρχει "ορθή επιλογή" στην ερώτηση αυτή;
- Γιατί θα πρέπει να είμαι αρμόδιος για να κάνω "ορθή επιλογή";
- Γιατί η επιλογή μου θεωρείται εκ των προτέρων σφαλερή;
- Πώς γνωρίζει ο κύριος Δεσποτόπουλος ότι αυτοί που ψήφισαν δεν έχουν "ικανές γνώσεις...";
- Ποιες είναι οι "ικανές" γνώσεις; Να έχω διαβάσει την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους; Να έχω πτυχίο Φιλοσοφικής, Φυσικής, Μαθηματικών και Πολιτικής; Να έχω γράψει 10 βιβλία, ένα για τον καθένα από τους 10 υποψηφίους; Να έχω κάνει διδακτορικό σε καθέναν από αυτούς; Να είμαι ακαδημαϊκός;
Είναι αποκρουστικός αυτός ο ελιτισμός και η απαρχαιωμένη αντίληψη περί αυθεντίας που αποπνέει η παραπάνω παράγραφος. Η έρευνα ρωτούσε τον καθένα από τους Έλληνες ποιον θεωρούν το "μεγαλύτερο Έλληνα όλων των εποχών": το έλλειμα δεν είναι στον καθένα που αποφάσισε να ψηφίσει, αλλά στην ερώτηση καθαυτή. Αλλά κάθε δεκαπεντάχρονος που ψηφίζει με το κινητό του στο X factor γνωρίζει τη γενίκευση, έλλειψη συγκεκριμένων/κοινών κριτηρίων και υποκειμενικότητα αυτής της διαδικασίας και ξέρει το ρόλο, βάρος και συμφραζόμενα (context) τόσο της ψήφου του όσο και της ψηφοφορίας...και απαντά με την ίδια υποκειμενικότητα (ή αν θέλετε αυθαιρεσία) που έχει και η ερώτηση...αλλά δεν βλέπουν όλοι X factor...
'Το αποτέλεσμα της εκλογής στις 18 Μαΐου είναι μάλλον απογοητευτικό φρονώ, αφού μεταξύ των δέκα «μεγάλων Ελλήνων» βρέθηκε τελευταίος ο μεγαλύτερος πολιτικός της Ελλάδος, και ίσως της ανθρωπότητας, ο Περικλής, και προτελευταίος ο μεγαλύτερος φιλόσοφος της ανθρωπότητας, ο Πλάτων'
10 ήταν οι υποψήφιοι, όχι 10 εκατομμύρια. Ο Περικλής ήρθε δέκατος όχι δεκαεκατομμυριοστός. Και εν πάσει περιπτώσει, αφού ο γράφων υπενόησε ότι η συντριπτική πλειονότητα όσων ψήφισαν ήταν αναρμόδιοι, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συνέχισε την ανάλυση της ψηφοφορίας πέραν της πρώτης παραγράφου.
'με κριτήριο, προφανώς το κατόρθωμά του να μεταβάλει τον πολιτικό χάρτη μεγάλου μέρους της τότε γνωστής οικουμένης, και την προσπάθειά του να εξελληνίσει, δηλαδή να εκπολιτίσει, τους βαρβάρους κατοίκους των κατακτημένων χωρών'
Καταλαβαίνω τώρα το επιχείρημα του γράφοντα ότι κάποιος χρειάζεται 'ικανές γνώσεις' ιστορίας, όπως οι παραπάνω, για να απαντήσει ορθά...
'Το αποτέλεσμα της ολοκληρωμένης στις 18 Μαΐου ιδιότυπης «έρευνας» του ΣΚΑΪ για την ανάδειξη των δέκα «πιο μεγάλων Ελλήνων» είναι απλώς, τι φρονούν πολλοί Ελληνες για τους πολιτικούς ή πνευματικούς ταγούς της Ελλάδος, αρχαίους και νεώτερους, σύμφωνα όμως όχι με καίρια κριτήρια και δίχως επάρκεια γνώσεων. Ας συναγάγουν συμπεράσματα ο υπουργός Παιδείας και οι σύμβουλοί του'
Ναι, ευτυχώς που το κείμενο επισημαίνει ότι η έρευνα είναι "απλώς τι φρονούν πολλοί Έλληνες για τους πολιτικούς ή πνευματικούς ταγούς της Ελλάδος"...
Αφού ο Υπουργός Παιδείας και οι σύμβουλοί του βγάλουν τα συμπεράσματά τους, ας έρθουν και από το μνημόσυνο που κάνουμε για να θρηνήσουμε την ανεπάρκεια των σημερινών Ελλήνων...