Σήμερα ήταν (ήταν; ακόμα είναι...) μια βαρετή μέρα στη δουλειά...Δύο πράγματα είχα να κάνω και ακόμα να τα κάνω...Όταν δεν έχω 134 πράγματα να κάνω ταυτόχρονα αποδιοργανώνομαι...
Διαπιστώνω ότι τα κείμενά μου στο blog είναι βαρετά. Διαβάζω μερικά από τα πρώτα και τα χαίρομαι. Τι στέγνωμα είναι αυτό...
Τώρα που είπα στέγνωμα, γαμ* την Αγγλία μου μέσα που τα ρούχα για να στεγνώσουν κάνουν μια βδομάδα. Έχω στεγνωτήριο, αλλά δεν το χρησιμοποιώ. Μου θυμίζει φούρνο μικροκυμάτων για ρούχα, άσε που δεν τα στεγνώνει και καλά.
Πήγα για καφέ με μια Ελληνίδα συνάδελφο και κουτσομπολέψαμε. Το κουτσομπολιό είναι τελικά αγχολυτικό.
Η καλή μου λείπει σήμερα. Home alone. Πάλι με γιαούρτι θα τη βγάλω...Μην βιάζεστε να κρίνετε! Μαγειρεύω και μάλιστα καλά. Έκανα τις προάλλες μια πάστα, να γλύφετε και τους δαχτύλους των ποδιών σας. Η σπεσιαλιτέ μου είναι η αλμυρή κολοκυθόπιτα και τα κεφτεδάκια. Και τα γεμιστά τα πετυχαίνω, αν είμαι στα επάνω μου...
Βαριέμαι τα μουσεία. Σκυλοβαρεμάρα του θανατά όμως. Τότε θα μου πείτε...πώς και...; Ε, έχω αυτό το μικρόβιο, να κυνηγώ ό,τι δεν έχω και να βουτώ όπου δεν πατώ (ψέμματα, τη θάλασσα τη φοβάμαι, δεν πάω στα βαθιά).
Βγήκαν 5 τα παραπάνω; 5 πράγματα που δεν ξέρετε για μένα :-) ...ύστερα από πρόσκληση του
Αερικού, του
antikeimena, της
Κατερίνας και της
Νεράιδας.
Πρέπει να ήμουν ο τελευταίος blogger που είχε μείνει να παίξει σ'αυτό το παιχνίδι, γιατί βλέπω ότι όλοι όσους ξέρω έχουν ήδη συμμετάσχει ή τους έχουν ήδη καλέσει, οπότε δεν έχω πού να δώσω πάσα...Μήπως να βάλω γκολ τότε;!