μουσεία - πάνω, κάτω και πλαγίως
τάδε έφη museologist @ 5:24 μ.μ. 3 comments
Ελαφρα ομιχλωδες το τοπιο..:-))
Ιδανικό σκηνικό για ταινία του Βούλγαρη ή του Fellini. Η εικόνα μου θυμίζει και την "Κίχλη" του Σεφέρη. Χάνεσαι μέσα στην ομίχλη που τυλίγει το καράβι και το αποκόβει από τον υπόλοιπο κόσμο, να πλέει μόνο του.Αν και δεν είναι "ένα μικρό ναυάγιο", μπορεί να είναι πάντα "μνήμη ονείρων.."Καλό! Τώρα κατάλαβα τι εννοούσε ο ποιητής. Και δεν κάνω πλάκα.
Αερικό, ως πολύ... :-)Almaro, ότι το μπλογκ θα ενέπνεε ερμηνείες ποιημάτων, αυτό δεν το περίμενα! :-)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
Προβολή πλήρους προφίλ