museologist: Εμείς και οι Άλλοι

Παρασκευή, Ιουλίου 04, 2008

Εμείς και οι Άλλοι



Αυτό το banner κοσμεί την προαύλια είσοδο του Νέου Μουσείου Ακρόπολης. Το διάβασα και έχασα το φως μου! Είχε και ντάλα ήλιο, πόσο θέλει ο άνθρωπος να λαλήσει;!
.
Τι Νέα Μουσειολογία και πράσινα άλογα! Η ουσία είναι ότι "εμείς, οι ειδικοί, οι γνώστες και παντογνώστες, οι πεφωτισμένοι, οι επιμελητές, το επιστημονικό προσωπικό, εμείς το μουσείο ετοιμάζουμε την έκθεση" και "εσείς, οι άσχετοι, οι αμαθείς και απαίδευτοι, εσείς το πλατύ και το στενό κοινό, η μάζα, οι επισκέπτες, τα κενά δοχεία, εσείς όλοι οι υπόλοιποι, εσείς οι βάρβαροι, εσείς το μόνο που μπορείτε και σας επιτρέπεται να κάνετε είναι να ρίξετε μια - και μόνο μια - ματιά στο άδειο ισόγειο" (και πολύ σας είναι). Και μην σκεφτείτε να μιλήσετε, μην τολμήσετε να σκεφτείτε, μην θεωρήσετε ότι έχετε κανένα ρόλο πέραν αυτού που σας δίνεται από εμάς, μην γελαστείτε ότι μπορείτε να προσφέρετε τίποτα στην ετοιμασία της έκθεσης, στην ερμηνεία και την κατανόησή της, τα λόγια σας είναι απαίδευτα, η σκέψη σας λιψή, είστε οι θεατές του έργου, ούτε καν οι κομπάρσοι του...
.
Με άλλα λόγια, αγαπητέ μουσειολόγε, πάρε τα πτυχία σου και όλα τα βιβλία στη βιβλιοθήκη σου και κάψε τα και άντε στο μοναστήρι να μετανοήσεις για τα αμαρτωλό πάθος της Νέας Μουσειολογίας. Ακόμα δεν το έχεις καταλάβει ότι δεν πάει να αλλάζει ο μουσειακός κόσμος όλος, σε μερικά μέρη "εμείς" θα ετοιμάζουμε εκθέσεις και "εσείς" θα συνωστίζεστε στα ισόγεια.
.
Ελπίζω αυτές οι λέξεις του banner να μην αντικατοπτρίζουν και τη φιλοσοφία του νέου μουσείου...δεν μπορώ να σκεφτώ το αντίθετο, με πιάνει απελπισία και από τη φύση μου είμαι αισιόδοξος.
.
"Εμείς και οι Άλλοι" σε νέες περιπέτειες - προσεχώς στους θερινούς κινηματογράφους!

4 Comments:

At Κυριακή, Ιουλίου 06, 2008 9:22:00 μ.μ., Blogger πετρούλα said...

αυτά είναι! είναι κάπως σαν το "κοιμασαι αλλά η τύχη σου δουλευει"

 
At Τρίτη, Ιουλίου 08, 2008 11:13:00 π.μ., Blogger Anti Museum said...

Περί νέας μουσειολογίας δεν έχω το κουράγιο να σχολιάσω. Μόνο ένα θα ήθελα να πω κι έπειτα να σωπάσω...
Η επιλογή των χρωμάτων του banner: μπλε, καθότι είναι το εθνικό μας χρώμα (γιατί???), λευκό για να δυσκολευόμαστε να διαβάσουμε τα γράμματα και κυρίως χρυσό, γιατί αντικατοπτρίζει το αρχαίο ελληνικό κλέος(???).
και τέλος, η αίσθηση της κλειδαρότρυπας είναι ό,τι πρέπει. Μήπως να μας πουν ότι όπως τότε, πολύ πολύ παλιά, οι συλλογές ήταν ιδιωτικές και επιτρεπόταν για λίγο η είσοδος των "αχρείων", έτσι και σήμερα, στον πολιτισμένο κόσμο, ο πολιτισμός παραμένει υπόθεση ελαχίστων? Τότε γιατί μας ζαλίζουν ότι αυτή η κληρονομιά είναι δική μας?
Ουφ!!! Συγγνώμη για την ένταση, αλλά δεν την παλεύω άλλο!

 
At Τετάρτη, Ιουλίου 09, 2008 1:02:00 π.μ., Blogger museologist said...

Πετρούλα, να δούλευε κιόλας...μάλλον τεμπελιάζει η άτιμη...

Anti museum, πολύ εύστοχη η παρατήρηση περί κλειδαρότρυπας. Κατά τη γνώμη μου, το μουσείο χάνει μια καλή ευκαιρία να εμπλέξει 'το κοινό' στη διαδικασία της δημιουργίας των μόνιμων εκθέσεών του και να κάνει audience development. Βέβαια, το αν ενδιαφέρεται να κάνει κάτι τέτοιο είναι άλλο θέμα...

 
At Πέμπτη, Ιουλίου 10, 2008 9:59:00 π.μ., Blogger Anti Museum said...

Σε μια σχετικά πρόσφατη συζήτηση με επιμελητές - αρχαιολόγους κρατικού αρχαιολογικού μουσείου της ελληνικής επικράτειας μου δηλώθηκε απερίφραστα ότι δεν ενδιαφέρονται για το τοπικό κοινό, ότι το κομμάτι εκπαιδευτικά προγράμματα δεν είναι αρκετά σημαντικό και ότι κυρίως βασίζονται στη δεδομένη "πελατεία" των τουριστών, Ελλήνων και ξένων. Για το λόγο αυτό σε ένα νέο σχεδιασμό δεν τους αφορά άμεσα η δημιουργία χώρων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, δεν τους ενδιαφέρει η προσθήκη αιθουσών περιοδικών εκθέσεων και γενικότερα θεωρούν ότι είναι άσκοπο να εμπλέξουν το τοπικό κοινό στη διαδικασία της επανέκθεσης. Όλο αυτό, σε μένα που προέρχομαι από το χώρο των ιδιωτικών μουσείων, ηχεί λίγο περίεργα. Από την άλλη, καταλαβαίνω ότι αν δεν ανησυχείς για τη βιωσιμότητα του φορέα, δε σου χρειάζεται να ανακαλύψεις την Αμερική! Πόσο περισσότερο αν είσαι το πιο αναγνωρίσιμο νέο κρατικό μουσείο! Βέβαια, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου για το Μουσείο Ακρόπολης, τα πράγματα δε μπορούν να είναι τόσο αγνά και αφελή. Αλλά από το να προδιαγράφεις τα μουσειολογικά αυτονόητα μέχρι το να εμπλέκεις ενεργά και το τοπικό κοινό, υπάρχει τεράστια απόσταση!

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home