Γράφετε ένα κείμενο έκθεσης και αναρωτιέστε αν θα είναι κατανοητό από τους επισκέπτες. Το
Cloze test είναι ένας quick and dirty τρόπος να τεστάρετε πόσο κατανοητό είναι ένα κείμενο. Ιδού:
1. Αφήνοντας άθικτες την πρώτη και την τελευταία περίοδο, αφαιρέστε από το υπόλοιπο κείμενο κάθε πέμπτη λέξη, αντικαθιστώντας τες με κενά (τα κενά να έχουν το ίδιο μήκος).
2. Δώστε το τσεκουρεμένο κειμενάκι σας σε επισκέπτες του μουσείου και ζητήστε τους να συμπληρώσουν τα κενά με τις λέξεις που νομίζουν ότι λείπουν.
3. Μετρήστε πόσες λέξεις βρήκανε και αφού βγάλετε το ποσοστό επί τοις εκατό, κάντε τη σύγκριση με τα ακόλουθα scores:
0-40% (frustration): Το κείμενο έχει τα χάλια του. Δεν ρέει φυσικά, η σύνταξη είναι για τα μπάζα, πιθανόν χρησιμοποιείτε πολύ εξεζητημένες λέξεις και εκφράσεις. Με λίγα λόγια, θα σας βρίσουν άσχημα. Ξαναπιάστε το από την αρχή.
41-60% (instructional): Μέσες άκρες το κείμενο είναι εύκολα κατανοητό. Θα ρωτήσουν και το φίλο τους, θα δούνε και τα αντικείμενα και θα το πιάσουν το πουλί. Μην επαναπαύεστε όμως, μπορείτε να το βελτιώσετε και να κάνετε τη ζωή των επισκεπτών πιο εύκολη.
61%-100% (independent): Το κείμενο "φυσάει", μιλάει από μόνο του, ιδίως αν το ποσοστό είναι πάνω από 90%. Γενικώς, αν είναι πάνω από 75% σημαίνει ότι κείμενο είναι σχεδόν πλήρως κατανοητό, χωρίς "τηλέφωνο" ή "τη βοήθεια του κοινού".
***
Το τεστ Cloze είναι 50 ετών, αλλά εξακολουθεί να είναι χρήσιμο. Φυσικά, από μόνο του έχει περιορισμένη χρησιμότητα και όφελος (δείτε και το fry test), ειδικά στο χώρο του μουσείου που η ανάγνωση των κειμένων σχετίζεται με πολλούς άλλους παράγοντες (πρότερη γνώση επισκεπτών, κίνηση επισκεπτών, χρήση και τοποθέτηση κειμένων, σχέση του με εκθέματα, διάθεση του επισκέπτη, κλπ).
Δείτε και Carter, James, 1994, 'How old is this text?' in The Educational Role of the Museum, ed. by E. Hooper-Greenhill, London: Routledge, 211-214.