Αφού μεταμορφωθήκαμε και ποτιστήκαμε, πήγαμε και να ψωνιστούμε...
Τι κοινό έχουν τα καταστήματα γυναικείων ρούχων; Μα τι άλλο, κάτι κουρασμένα παληκάρια που περιμένουν έξω από τα δοκιμαστήρια των γυναικών παίζοντας με το κινητό...
Και πώς ξέρετε πότε ο manager ενός καταστήματος είναι άνδρας; Μα φυσικά όταν έξω από τα δοκιμαστήρια υπάρχουν πολυθρόνες ή σκαμπό, όπου μπορείς να ξαποστάσεις για λίγα λεπτά (η αλληλεγύη του παθόντος)...
...Μέχρι δηλαδή να ανοίξει η πόρτα του δοκιμαστηρίου, οπότε και πρέπει να στυλωθείς και να είσαι έτοιμος να εκφράσεις ενημερωμένη γνώμη γυναικείας μόδας από κάλτσα μέχρι καπέλο. Θέλει μεγάλη διπλωματία για να βγεις αλώβητος από αυτή τη δοκιμασία και αλίμονο σε όποιον δεν έχει εμπειρία στο χειρισμό της κατάστασης...
Άσχετο: η προθήκη, τα παπούτσια-εκθέματα, ο φωτισμός και η ταμπελίτσα...τι μου θυμίζουν άραγε;;;